Наргиза Ҳайитни шифохонада ўтказишига тўғри келди. Эҳтиётсизлиги оқибатидами кўз олдида ўйнаб юрган қизчасининг бир лаҳзада оёғи қандай қилиб синганини билмай қолди. Бунинг устида кечикиб шифохонага олиб келингани боис даволаниш узоқ муддатга чўзиладиган бўлди.

Қизчасининг зерикиши ва инжиқлигини инобатга олмаганда оёғи яхши тузалаётган эди. Бу орада палатадошлари ҳам бир неча марта алмашди. 40 кун давомидаги даволаниш Наргизага йилдек бўлиб кетди. 

Ҳайитдан бир кун олдин, эрта тонгда янги келган вақтлари бирга турган палатошидан бири кириб келди. 3 ёшли набираси билан бирга келган онахоннинг қўлида катта сўмка бор эди. Наргиза улар яна даволанишга келди деб ўйлади. Лекин суҳбат асносида уларни фақат текширтириш учун келганлари маълум бўлди. Шифокорлар келгандан сўнг онахон набирасини кўрсатганиб олиб кетди. Анча вақтдан сўнг келиб, набирасининг синган қўли яхши битаётганлигини айтиб Наргиза ва қизчаси билан қуюқ хайрлашди.

Наргиза кетаётган онахонга сўмкангиз қолиб кетяпти, деб орқасидан олиб чиқди. Шунда онахон бир нима эсига тушиб қолгандай қайтиб келдида , “эҳ, эсим қурсин, ман буларни сизларга ҳайитлик учун олиб келгандим, ўзим билан ўзим бўлиб айтмабман”, -деди. Наргизанинг қаршилигига қарамай нарсаларни ташлаб кетди.

Улар кетгандан сўнг Наргиза ширинликлар, қизчасига аталган хайитлик совғасини кўриб кўзлари ёшланди. Етти ёт бегона инсоннинг, қолаверса бор-йўғи 4 кунлик ҳамхонанинг бундай муносабати уни ҳайратга солди. Шу онда юзларида юз йилдек қадрдонлардек меҳр балқиб турган онахонни бағрига босгиси келди.

Кўзларидаги қувонч билан шу онда Наргиза фақат бир нарса ҳақида меҳр-оқибат, инсонийлик - манзил, қон-қардошлик, инсон танламаслигини, оқибатнинг нақадар буюк ҳикмат эканлигини ўйлар экан онахонни қуруқ бўлсада Ҳайит билан табриклашга улгурмаганидан афсусланиб, буғзига тиқилиб қолган аччиқ ёшни базур ютди. 

Ҳилола ЭРГАШЕВА.